کد مطلب:36091
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
آيا مسأله معاد يك امر تعبدي و اجباري است كه هر فرد مسلمان بدون چون و چرا و بدون دليل و مدرك بايد به آن اعتقاد داشته باشد و حق ندارد درباره آن تحقيق و بررسي نماييد؟
اعتقاد و ايمان مسأله اي نيست كه قابل تحميل باشد و انسان به چيزي كه درباره آن شناخت ندارد، نمي تواند ايمان داشته باشد. اگر براي معاد دليلي وجود نداشت كه آن را به طور قطعي به ثبوت برساند، امكان نداشت نسبت به آن ايمان و اعتقاد پيدا كرد. بايد توجّه داشت كه مسأله معاد داراي دو بعد است:
الف: اصل معاد.
ب: خصوصيّات آن مانند: جسماني بودن آن.
درباره اصل معاد دليل هاي محكم عقلي بسيار است و فلاسفه اسلامي براساس دليل هاي قاطع عقلي و فلسفي معاد را ثابت كرده اند. امّا جسماني بودن آن - كه روح در قيامت به همين بدن جسماني تعلّق بگيرد - اين نيز براساس دليل هاي قاطع نقلي است و كتاب هاي آسماني كه اعتبار آنها براساس حكم عقل قطعي به ثبوت رسيده از جمله قرآن معاد جسماني را ثابت كرده اند. مي دانيم كه قرآن مجيد معجزه پيامبر اسلام است و اعجاز قرآن و سنديّت قرآن براساس دليل هاي عقلي استوار است، با اين وصف چگونه مي توان گفت كه مسأله معاد يك امر تعبدي و اجباري و بدون دليل و مدرك است.
تحقيق و بررسي لازم است و بدون تحقيق و بررسي عقيده درست نمي شود و اعتقاد به معاد از اصول دين است و در اصول دين تقليد جايز نيست و ايمان و اعتقاد بايد براساس آگاهي و يقين باشد.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ4ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.